Venit ad extremum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum.

Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Sed nimis multa. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Quibusnam praeteritis? Summus dolor plures dies manere non potest? Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Nos commodius agimus. De vacuitate doloris eadem sententia erit.

Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est.
Cur iustitia laudatur?
Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.
Sed quod proximum fuit non vidit.
Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?
Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.

Duo Reges: constructio interrete. Summus dolor plures dies manere non potest? Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Quod quidem nobis non saepe contingit. At iam decimum annum in spelunca iacet. Quonam, inquit, modo? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?

Quare conare, quaeso.: Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
Reguli reiciendam;: Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
Etiam beatissimum?: Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Quid Zeno?: Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
Bork: Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
Bork: Et ille ridens: Age, age, inquit,-satis enim scite me nostri sermonis principium esse voluisti-exponamus adolescenti,.

Ita prorsus, inquam;

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam
sententiam.

Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.